Ik was – shame on me - nog nooit in Hidrodoe geweest. Hidrodoe, dat is het interactieve en innovatieve water(doe)centrum in Herentals dat – gebaseerd op duurzame ontwikkeling – op een educatieve en speelse manier de wereld van het water belicht (zie www.hidrodoe.be). Onlangs had ik me nog voorgenomen om er zeker binnenkort een familieuitstapje aan te besteden. Het kwam toen in me op omdat het watercentrum het nieuws haalde vanwege… een waterlek. Het lek is door Pidpa inmiddels gedicht en ons familieuitstapje heeft ook al plaatsgevonden. In het kader van Wereldwaterdag en Wereldthals, een reeks Noord-Zuid-initiatieven in Herentals, organiseerde Broederlijk Delen er vorige zondag een interessant panelgesprek. Thema was – hoe kan het ook anders – de waterproblematiek en bij uitbreiding de klimaatwijziging op onze aardbol, toegespitst op Bolivië. We kregen het aangrijpende verhaal te horen van Samuel, een eenvoudige boer in de Andes. Toch levert deze man een bijzondere prestatie. Met irrigatie, erosiebestrijding en herbebossing pakt hij samen met zijn gemeenschap de woestijnvorming aan. Hij maakt zijn woongebied weer groen en produceert voedsel waar dat voorheen niet kon. Het project inspireert anderen, en breidt uit.
Bovendien leveren Samuel en zijn gemeenschap een bescheiden maar reële bijdrage aan de oplossing van het klimaatprobleem. Want de bomen en de struiken die ze planten halen broeikasgassen uit de lucht. Dit verhaal is een treffend voorbeeld van duurzame ontwikkeling. Voor Broederlijk Delen is Samuel de ideale kandidaat voor een prijs die in de wereld nog ontbreekt: de Nobelprijs voor Duurzame Ontwikkeling. Op www.nomineersamuel.be heb ik mijn steun aan boer Samuel toegezegd. De aangename en leerrijke zondagmiddag werd afgesloten met een echte ‘waterreceptie’. Ik dronk er zoveel van dat ik zelf ook met een waterproblematiek kampte. Maar dan eentje van te veel water. Zo ondervond ik aan den lijve dat het water niet eerlijk verdeeld is in de wereld.
Bovendien leveren Samuel en zijn gemeenschap een bescheiden maar reële bijdrage aan de oplossing van het klimaatprobleem. Want de bomen en de struiken die ze planten halen broeikasgassen uit de lucht. Dit verhaal is een treffend voorbeeld van duurzame ontwikkeling. Voor Broederlijk Delen is Samuel de ideale kandidaat voor een prijs die in de wereld nog ontbreekt: de Nobelprijs voor Duurzame Ontwikkeling. Op www.nomineersamuel.be heb ik mijn steun aan boer Samuel toegezegd. De aangename en leerrijke zondagmiddag werd afgesloten met een echte ‘waterreceptie’. Ik dronk er zoveel van dat ik zelf ook met een waterproblematiek kampte. Maar dan eentje van te veel water. Zo ondervond ik aan den lijve dat het water niet eerlijk verdeeld is in de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten