Wat een vreemde, zwarte donderdag, vorige donderdag! Uitgerekend dan had ik – hoogst uitzonderlijk – een tafel voor twee gereserveerd. We hadden een restaurantje in hartje Herentals uitgekozen zodat we met de fiets konden gaan. Niet dus. Zelfs met de auto moesten we in een labyrint van blank staande straten onze weg vinden om ter bestemming te geraken. Eens, met vertraging, toegekomen kozen we een gezellig plaatsje en zetten we ons neer voor een onvergetelijke avond. Amper enkele minuten later viel de elektriciteit uit en zorgden kaarslichtjes voor onverwachte romantiek. Helaas kan romantiek geen hongerige magen vullen. Maar de sfeer van improvisatie zoals in de beste Fawlty-towers afleveringen maakte veel goed. We genoten dubbel en dik van de inderhaast aangevoerde koude hapjes om de wachttijd te doden. We genoten van de Griekse muziek uit de centraal opgestelde laptop. We genoten van de tussentijdse mededelingen van de restauranthouder in de trant van ‘we hebben naar de gemeente gebeld en ze gaan komen’ en ‘heel het centrum zit zonder licht’. Pas toen de man na meer dan een uur met de boodschap kwam dat het nog hoogstens een paar uur kon duren besloten we op te stappen. We namen afscheid van het vriendelijke uitbaterskoppel dat zich uitgebreid verontschuldigde voor deze toestand van overmacht toen er plots licht in de duisternis kwam. En dus bleven we. Wat volgde was een culinaire verwennerij van Griekse specialiteiten. De van afkomst Griekse uitbaatster was duidelijk in haar nopjes met ons voorstel om haar creativiteit op geheel vegetarische wijze te laten botvieren. Ze bracht de ene schotel na de andere, soms koud, soms warm. We aten ons propvol tot we vriendelijk moesten vragen om geen eten meer te brengen. ‘Dan mogen jullie de desserten mee naar huis nemen’, kregen we als antwoord. Een culinaire topavond badend in jovialiteit van het huis. Zo volmaakt de avond was, zo groot was de schaamte achteraf. Want we wisten toen niet dat op het moment van ons vertier onze eigen dochter op chirokamp geëvacueerd moest worden nadat een vuurbal de kampplaats was binnengedrongen. En evenmin hadden we er notie van dat op Pukkelpop zich een drama afspeelde. De Griekse avond in het mezze café gaf ons een bittere nasmaak.
dinsdag 23 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten