De Boekenbeurs had heel wat fraais te bieden. Ik was er op Madammendag. Bestempel mij niet als sexist, hoewel ik speciaal voor enkele straffe madammen was gekomen. Met alle respect voor de schrijvende vrouwen van kinderboeken, kookboeken, liefdesromans of andere verhalen, voor hen was ik niet gekomen. En uiteraard ook niet voor de kwebbelende dames van Radio 2 die zich ook madammen noemen. Neen, mijn eigen straffe madam en ikzelf (en de kinderen) repten zich tegen half twaalf naar de oranje zaal met vooraan een fauteuil en 2 micro’s. De ene microfoon was bestemd voor een interviewer, de andere voor een schrijver (m/v). Eén plaats zou onbezet blijven. De schrijfster, Tina Ismailova, voorzitster van de Tsjetsjeense gemeenschap in Vlaanderen, overleed op 1 augustus 2008 na een slepende ziekte. Zij stond bekend voor haar strijd voor de mensenrechten en haar vurige pleidooien voor het lot van vluchtelingen uit Tsjetsjenië. Ze werkte ondermeer als rapporteur over mensenrechten voor het Europees Parlement, was journaliste en vluchtte zelf uit Tsjetsjenië naar ons land in 2001. Annemarie Gielen, ook een straffe madam, zat alleen op het podium, klaar om het politieke en culturele leven in Tsjetsjenië te vertellen verweven met het getormenteerde leven van haar vriendin Tina. Annemarie is zelf medewerkster van de vredesbeweging Pax Christi en houdt al jaren de vinger aan de pols in Oost-Europa. Met een krop in de keel en opwellende tranen las ze ook voor uit het boek “Dit was wat ik wilde zeggen”. Het boek bundelt een selectie uit het nagelaten werk van Tina (gepubliceerd onder haar schrijversnaam Taissa Magomajeva). In de drukte van de Boekenbeurs werden we even stil. Mijn gedachten dreven af naar andere straffe madammen die gestreden hebben voor de vrijemeningsuiting en de mensenrechten in de voormalige Sovjet Unie… en het met hun leven hebben bekocht. Natalia Estimirova, Anastasia Baboerova, Anna Politkovskaja… Gelukkig treden andere straffe madammen in hun voetsporen, al zal de leemte nooit opgevuld worden.
donderdag 9 december 2010
Straffe madammen
De Boekenbeurs had heel wat fraais te bieden. Ik was er op Madammendag. Bestempel mij niet als sexist, hoewel ik speciaal voor enkele straffe madammen was gekomen. Met alle respect voor de schrijvende vrouwen van kinderboeken, kookboeken, liefdesromans of andere verhalen, voor hen was ik niet gekomen. En uiteraard ook niet voor de kwebbelende dames van Radio 2 die zich ook madammen noemen. Neen, mijn eigen straffe madam en ikzelf (en de kinderen) repten zich tegen half twaalf naar de oranje zaal met vooraan een fauteuil en 2 micro’s. De ene microfoon was bestemd voor een interviewer, de andere voor een schrijver (m/v). Eén plaats zou onbezet blijven. De schrijfster, Tina Ismailova, voorzitster van de Tsjetsjeense gemeenschap in Vlaanderen, overleed op 1 augustus 2008 na een slepende ziekte. Zij stond bekend voor haar strijd voor de mensenrechten en haar vurige pleidooien voor het lot van vluchtelingen uit Tsjetsjenië. Ze werkte ondermeer als rapporteur over mensenrechten voor het Europees Parlement, was journaliste en vluchtte zelf uit Tsjetsjenië naar ons land in 2001. Annemarie Gielen, ook een straffe madam, zat alleen op het podium, klaar om het politieke en culturele leven in Tsjetsjenië te vertellen verweven met het getormenteerde leven van haar vriendin Tina. Annemarie is zelf medewerkster van de vredesbeweging Pax Christi en houdt al jaren de vinger aan de pols in Oost-Europa. Met een krop in de keel en opwellende tranen las ze ook voor uit het boek “Dit was wat ik wilde zeggen”. Het boek bundelt een selectie uit het nagelaten werk van Tina (gepubliceerd onder haar schrijversnaam Taissa Magomajeva). In de drukte van de Boekenbeurs werden we even stil. Mijn gedachten dreven af naar andere straffe madammen die gestreden hebben voor de vrijemeningsuiting en de mensenrechten in de voormalige Sovjet Unie… en het met hun leven hebben bekocht. Natalia Estimirova, Anastasia Baboerova, Anna Politkovskaja… Gelukkig treden andere straffe madammen in hun voetsporen, al zal de leemte nooit opgevuld worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten