De Gazet van Antwerpen tekende vorig weekend een mooie boutade op van Vlaams Minister Kathleen Van Brempt op. De socialistische excellentie nam daarvoor eerst een slok vitriool en spuwde de lezer daarna toe dat ‘Mieke Vogels in het Oosterweeldossier meer bochten heeft gemaakt dan heel het traject zal tellen’. Geef toe, mooi gezegd, maar niet bepaald vleiend voor de Groenen in het algemeen en haar voorzitter in het bijzonder. Ik weet niet of Mieke Vogels het warm of koud kreeg bij het lezen van deze oprisping. Ik alvast niet. Integendeel. We moeten mevrouw Van Brempt dankbaar zijn omdat ze duidelijk orde op zaken stelt. Groen! is Groen! en rood is rood. De kloof tussen beider gedachtegoed krijgt met zo’n uitval terug haar ware proporties. Diezelfde kloof vernauwt steeds op wonderbaarlijke wijze wanneer er verkiezingen op til zijn. Met groene woorden op rode pamfletten. Maar Kathleen Van Brempt stelt nog eens orde op zaken. Uitgerekend la Van Brempt. Van haar heb ik het ooit nog jammer gevonden dat ze niet door de groene deur stapte. Die moderne look, dat stemtimbre en dat schuine hoofd. Maar als dochter van een havenarbeider was ze gedoemd om haar heil in het rood te zoeken. En – dat moeten we haar nageven – ze heeft het gemaakt. Geen rode zetel of Kathleen heeft er in gezeten. Haar cv oogt ronduit indrukwekkend: politiek secretaris, gemeenteraadslid, adjunct-kabinetchef, staatssecretaris, minister, Europees Parlementslid. Weinige politici leggen zo’n parcours af, zeker niet vóór hun veertigste. Deze excellentie gaf haar buurvrouw in de Frut dus een veeg uit de pan in het dossier van de Oosterweelverbinding. Na het mantra – walk and don’t look back - van haar partijgenoot Patrick Janssens, is het voor haar natuurlijk vervelend dat Vogels op de rem gaat staan. Dat doet in socialistische kringen heel wat (fijn) stof opwaaien. Als het milieu en de gezondheid van de Antwerpenaren Kathleen en haar partijgenoten toch iets waard is dan moeten ze dringend anders piepen. Het greenwashen van de SP.a heeft lang genoeg geduurd.
zondag 20 juli 2008
Kathleen is rood
De Gazet van Antwerpen tekende vorig weekend een mooie boutade op van Vlaams Minister Kathleen Van Brempt op. De socialistische excellentie nam daarvoor eerst een slok vitriool en spuwde de lezer daarna toe dat ‘Mieke Vogels in het Oosterweeldossier meer bochten heeft gemaakt dan heel het traject zal tellen’. Geef toe, mooi gezegd, maar niet bepaald vleiend voor de Groenen in het algemeen en haar voorzitter in het bijzonder. Ik weet niet of Mieke Vogels het warm of koud kreeg bij het lezen van deze oprisping. Ik alvast niet. Integendeel. We moeten mevrouw Van Brempt dankbaar zijn omdat ze duidelijk orde op zaken stelt. Groen! is Groen! en rood is rood. De kloof tussen beider gedachtegoed krijgt met zo’n uitval terug haar ware proporties. Diezelfde kloof vernauwt steeds op wonderbaarlijke wijze wanneer er verkiezingen op til zijn. Met groene woorden op rode pamfletten. Maar Kathleen Van Brempt stelt nog eens orde op zaken. Uitgerekend la Van Brempt. Van haar heb ik het ooit nog jammer gevonden dat ze niet door de groene deur stapte. Die moderne look, dat stemtimbre en dat schuine hoofd. Maar als dochter van een havenarbeider was ze gedoemd om haar heil in het rood te zoeken. En – dat moeten we haar nageven – ze heeft het gemaakt. Geen rode zetel of Kathleen heeft er in gezeten. Haar cv oogt ronduit indrukwekkend: politiek secretaris, gemeenteraadslid, adjunct-kabinetchef, staatssecretaris, minister, Europees Parlementslid. Weinige politici leggen zo’n parcours af, zeker niet vóór hun veertigste. Deze excellentie gaf haar buurvrouw in de Frut dus een veeg uit de pan in het dossier van de Oosterweelverbinding. Na het mantra – walk and don’t look back - van haar partijgenoot Patrick Janssens, is het voor haar natuurlijk vervelend dat Vogels op de rem gaat staan. Dat doet in socialistische kringen heel wat (fijn) stof opwaaien. Als het milieu en de gezondheid van de Antwerpenaren Kathleen en haar partijgenoten toch iets waard is dan moeten ze dringend anders piepen. Het greenwashen van de SP.a heeft lang genoeg geduurd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten