Een nare man

Pieter De Crem (CD&V) is een nare man. Tot die conclusie kwam schrijver-columnist Tom Naegels in de weekendeditie van De Standaard. Naegels baseerde zich voor deze uitspraak op het debat in Terzake waar De Crem de degens kruiste met Vlaanderen best geklede politica, Freya Piryns. Omdat ik benieuw was naar het verbale weerwerk van de groene coryfee was een duel met Crembo een uitgelezen kans. Het werd een debat om vingers en duimen af te likken. De gekrulde De Crem stond naar gewoonte op scherp en schoot als Minister van Defensie op alles wat bewoog en dreigde te bewegen. Landsverdediging was niet eens het onderwerp, maar over Asiel en Migratie sprak hij alsof hij de natie tegen allerhande vreemde indringers moest beschermen. Daarbij had hij het uitsluitend over het sluitstuk van het asielbeleid (i.c. zijn sluitstuk van het asielbeleid), namelijk de uitwijzing. Filip De Winter had het niet beter kunnen zeggen. Voor wie als redelijk en sociaalvoelend mens hiervan nog geen kippenvel kreeg, deed de toon van De Crem dat zeker wel. Hij wou zoveel tegelijk uitkramen, dat hij zich verslikte in zijn woorden, die maar weer herhaalde en afbrak, halve en hele zinnen debiteerde, stotterde, en zich door niets of niemand liet af(c)remmen. De moegetergde moderator Kathleen Cools had geen vat op De Crem-op-speed. En Freya Piryns dan? De groene politica bleef rustig en waardig, wetende dat haar opponent met zijn legertank een brokkenparcours aan het afleggen was. Wanneer Freya de verschillende stappen van het Asielbeleid trachtte uit te leggen, kon de minister zich weer amper inhouden. Freya legde uit dat in haar groene voorstel een binnenkomende asielzoeker een begeleider krijgt toegewezen om te voorkomen dat een vreemdeling in de anonimiteit kan verzeild geraken. “Hola”, orakelde de vertegenwoordiger van ’s lands christelijke partij, “we gaan er toch geen kampvuurgebeuren van maken”, refererend naar de zachte aanpak van de Groenen. In haar repliek verwees Piryns naar o.a. Australië, een niet zo asielvriendelijk land, waar asielzoekers onmiddellijk begeleiding krijgen. Maar ze voegde er fijntjes en beleefd aan toe: “Meneer De Crem, maar dat staat ook in uw eigen partijprogramma, dat u blijkbaar niet kent”. Die zat. De nare man had zijn hand overspeeld. En Freya Piryns, die als mede-Lierse-voetbalsupporter al op zoveel sympathie van mijnentwege kon rekenen, werd voor even mijn politiek idool.