zaterdag 31 maart 2012

Bij de paters

Terwijl ikzelf luidkeels puffend en hijgend mijn rondjes jogde op de Finse piste van het Sporta-centrum te Tongerlo, bereidde de CD&V vlakbij in alle stilte de gemeenteraadsverkiezingen voor. In de schaduw van de Norbertijnenabdij (foto) krikte ik me ook nu weer op aan het prachtige decor om mijn fysieke conditie aan te scherpen. De zaligmakende gedachte dat de CD&V-afdeling van mijn stad Herentals in de abdij zat te zwoegen op verkiezingsthema’s allerhande gaf me een nooit geziene adrenalinestoot. In mijn collegetijd was ik zelf op retraite bij de Norbertijnen. Ik herinner me nog dat we op een avond de paters met allerhande persoonlijke vragen op de rooster mochten leggen. Nu was het mij opgevallen tijdens onze gezamenlijke maaltijden dat, ondanks de vastentijd, de paters hun flink gevulde borden aardig leeghapten. Sommigen schepten nog eens gretig bij en een enkele pater – weliswaar op gezegdende leeftijd en als gevolg daarvan een trage eter – moest zich zelfs reppen om zijn ontbijt binnengespeeld te hebben alvorens het middagmaal opgediend te krijgen. En idem dito voor het middag- en avondmaal. Ik overdrijf lichtjes, maar ik wil maar zeggen: vastentijd of niet, het verschil liet zich niet aanzien. Dus greep ik die avond mijn mijn kans. Met een overmoedig air van ‘hier heb ik je’ stelde ik de pertinente vraag waarom sommige paters zo rijkelijk tafelden in deze vastenperiode. Hierna zou een stormachtig applaus volgen van mijn medeleerlingen, en minstens enkele minuten van persoonlijke roem wegens zoveel gevatheid en een pater die alleen maar deemoedig het hoofd kon buigen, beschaamd wegzakken in zijn pij en zich namens de ganse bewonersgroep verontschuldigen. Helaas, driewerf helaas. De pater keek mij vriendelijk aan, onderdrukte een lachje en antwoordde op serene toon: “Elke pater vult de vastentijd in naar zijn eigen, persoonlijke inzicht.” Toen ik vele jaren later gemeenteraadslid was heb ik hieraan vaak moeten terugdenken. Hoe goed je ook je pleidooi argumenteert, het komt maar hoogstzelden voor dat de tegenpartij geen repliek heeft. Zelfs al houdt die inhoudelijk geen steek. Of het is – zoals in het geval van de pater – een ‘politiek’ antwoord. Daarom alleen al zat de CD&V in de abdij op de juiste plaats om de verkiezingen voor te bereiden. En ik, ik jogde voort…