Kijk uit, Flor

Eerder deze maand schreef ik op mijn weblog over de (ex-)burgemeester van Westerlo onder de kop ‘Voorbeeldfunctie’. Vandaag staat het begrip ‘voorbeeldfunctie’ al weer centraal. Het betreft dit maal de heer Flor Koninckx uit het vredevolle Brabantse stadje Diest. Flor is niet zomaar iemand. Hij is een man met een missie. Die missie bestond er vroeger in de Vlamingen zich op correcte en hoffelijke wijze aan het verkeer te laten deelnemen. Flor was namelijk de vriendelijke maar gedecideerde rijkswachtcommandant die via het TV-programma ‘Kijk Uit’ de kijker vriendelijk om de oren sloeg met allerhande verkeerstips. Nog niet zo heel lang geleden stapte agent Koninckx in de politiek. Hij wou zijn missie hier voortzetten en zich als verkeersspecialist voor de SP.a nuttig maken. Niet getreuzeld dook hij als BV meteen het Parlement in en intussen is hij ook al schepen en OCMW-voorzitter in zijn stad. We konden dan tot op heden ook spreken van een succesvolle politieke carrière. Rimpelloos als een babyvelletje, behalve die ene keer toen Flor er van tussen muisde en wekenlang politiek afwezig was om in het spelprogramma ‘Stanley’s Route’ de Afrikaanse savanne om te woelen. Dat de man zich aldaar als een etter gedroeg weze hem vergeven, de primitieve omstandigheden van Oost-Afrika staken schril af bij de luxe onder het glazen dak van het Vlaams Parlement. Tel daarbij nog de verschroeiende hitte die in Diest nauwelijks voorkomt, en indien wel dat Flor zich geheid naar het plaatselijke zwembad van openluchtrecreatiecentrum De Halve Maan haast. Enfin, Flor verklaarde achteraf dat hij zich wat misrekend had en beloofde zijn politieke leven te beteren. Dat scheen aardig te lukken want we hoorden geen klachten meer. Ja, er was nog wel eens wat ophef toen Flor in volle verkiezingsperiode met een reclamemobiel over de E19 scheurde. Van een verkeersdeskundige zou men mogen verwachten dat hij de wet kent en vooral respecteert. Maar Flor liet toen weten dat hij wel degelijk wist dat je geen reclame mocht maken op de autosnelweg, maar - zo verklaarde hij - ‘ik reed maar enkele kilometers met mijn reclamewagen en het was 6u10 in de ochtend’. Het was – zeg maar – een kleine misrekening. Onlangs sloeg het noodlot echter genadeloos toe. En alweer werd de arme man het slachtoffer van een misrekening. Die mag je gerust letterlijk noemen. De som van een aperitief, twee glazen rode wijn en vier pintjes gedeeld door 6 uren verblijf in de voetbaltempel Cristal (!) Arena te Genk is samen meer dan 0,5 promille. Had Flor zijn alcoholafbreekmechanisme beter gekend, hij had er gerust eentje minder gedronken. Nu vertrouwde hij teveel op het boekje, laat hij weten. Het boekje als handleiding bij het alcoholgebruik. Dat boekje ging in de fout. Maar Flor zal het geweten hebben. Hij mag zich van zijn partij niet langer profileren op zijn domein ‘verkeersveiligheid’. Nu haast alle Belgische voetbalclubs in eerste klasse een nieuw stadion willen bouwen, kan Flor met zijn Genkse expertise zich meteen als voetbalexpert profileren.

Ecofeesten in kamp C

Gisteren was het 20 april. Niet zomaar een gewone dag voor mij. Het is de verjaardag van Hitler en mijn schoonmoeder (nee, zoek er verder niets achter). Het is mijn huwelijksverjaardag. En het is de Dag van de Aarde. Sta me toe om redenen van privacy alleen over dat laatste uit te wijden. Ik heb de Dag van de Aarde op passende wijze gevierd. Onder een deugddoende voorjaarszon fietsten we naar het ‘Ecofeestival’ dat plaatsvond in kamp C te Oosterwijk-Westerlo. Dit voormalige militair domein is door de Provinciale Overheid omgevormd tot een centrum voor Duurzaam Bouwen. Je kan er dagelijks terecht voor praktische informatie voor het bouwen van een milieuvriendelijke woning of ecologische toepassingen voor je stulpje. Op termijn zullen er modelwoningen te kijk staan. Hoewel provinciaal deputé Ludo Helsen (voor CD&V en tegen bloot van Boon) de politieke pluimen op de hoed steekt, zijn het de Groenen die de drijvende motor achter de totstandkoming van dit unieke initiatief zijn geweest. Ik weet wel, eigen lof stinkt, maar de waarheid heeft haar rechten, en één en ander kan nagetrokken worden. Voor de burger heeft dit geen belang, zolang hij maar de weg naar kamp C vindt. En dat was gisteren dus het geval. Tal van standhouders zetten hun beste biologische en/of ecologische beentje voor. Van zonnepanelen, hogerendementsketels, regenwaterrecuperatie etc. werden alle geheimen ontsluierd. Ethisch bankieren, rijden op ppo, je kwam het allemaal te weten. Biologisch ijs voor kindje, biologisch bier voor papa, kinder- en volwassenenanimatie met een optreden van Gorki als top of the bill. Kortom, deze groene rakker voelde zich hier als de vis in het water. Zeker ook omdat je op zo’n dag toch heel wat geestesverwanten tegen het lijf loopt. En anderen van wie je stiekem hoopt dat ze ook ‘groen’ zijn omdat je ze hier tegenkomt. Vooraleer ik tevreden huiswaarts keerde, viel er toch kritiek te noteren. Het was mij al opgevallen dat enkele ‘vaste’ biomarktkramers niet aanwezig waren. Geen biobakker, geen bioslager, geen biogroentenzaak om maar enkele handelaars te noemen die wel aanwezig zijn wanneer plaatselijke groepen van Groen! een biomarkt organiseren. Ik vernam dat zij te veel standgeld moesten betalen. En dus kreeg ik de tip mee om toch nog maar eens een biomarkt te organiseren in Noorderwijk, hoewel dat maar op een steenworp gelegen is van kamp C. Ik zal er eens over nadenken…

Voorbeeldfunctie

Dat politici en bij uitbreiding gemeentebesturen een voorbeeldfunctie hebben, wordt algemeen aangenomen. Toch gaan gemeentebesturen geregeld uit de bocht en individuele politici evenzeer. In de Kempen kwam zo de burgemeester van Westerlo, Guy Van Hirtum, kwalijk in het nieuws. Samen met enkele schepenen van zijn partij (CD&V) en met de milieuambtenaar reed de Westelse burgervader zich in 2003 vast in de vervuilde grond die hij kwistig liet rondstrooien in zijn eigen gemeente. Liefst 517 vrachten verontreinigde grond liet hij zonder vergunning afvoeren naar een natuurgebied in deelgemeente Oosterwijk en parkgebied in een andere deelgemeente, Tongerlo. Nog eens 120 vrachten kwamen terecht op landbouwgronden in de deelgemeenten Heultje, Oevel en Oosterwijk. Daarbij zou de burgemeester nog valsheid in geschrifte gepleegd hebben bij de gunning van het dossier. Alles samen geen klein bier van de getrouwen van de partij van het Goed Bestuur. De rechtszaak sleepte jaren aan en werd mee overgedragen naar de huidige legislatuur. De Westelse kiezer had het niet aan zijn hart laten komen. De kiesuitslag van 2006 zou Van Hirtum niet van een nieuwe sjerp houden. Van het gerecht werd anders verwacht. Ondertussen was Westerlo de enige gemeente waarvan de nieuwe burgemeester nog niet benoemd was. Eergisteren volgde de vrijspraak door de correctionele rechtbank van Turnhout. Niet dat daarmee de vuile kous van Van Hirtum af is. Een beroepsprocedure zal volgen. Al valt deze uitspraak toch maar weer onder de noemer ‘wereldvreemd’. Hoe leg je nu uit aan een inwoner van Westerlo dat hij niet mag sluikstorten of vuurtje stoken terwijl de eerste burger heelder percelen vervuilt? Hoe leg je aan de Westelse onderdaan uit dat hij het prachtige natuurgebied De Beeltjens moet respecteren terwijl in de schaduw ervan de burgemeester vanuit zijn kasteel-gemeentehuis zijn grond letterlijk en illegaal bezoedelt? Vreemd overigens ook dat we de stem van de boeren wiens vruchtbare gronden naar de verdoemenis geholpen werden niet horen. Je kan amper een beter voorbeeld van boerenbedrog vinden.