Het overvloedige regenweer van augustus heeft de stralende zomer van juli helemaal weggespoeld. We hebben het ons dan ook niet beklaagd dat we net toen aan de Belgische kust vertoefd hebben. Mijn ecologische voetafdruk heeft bovendien niet op mijn geweten gedrukt. Van op het achtste op de zeedijk lag Nieuwpoort letterlijk aan onze voeten. Het uitgestrekte strand leende zich weer eens tot ideale zandbak voor de kinderen zodat de ouders dit jaar ruimschoots de tijd hadden om hun leesachterstand in te halen. Zo las ik zelf weer maar eens de boeken die in de eerste plaats door anderen zouden moeten gelezen worden. Ik startte met ‘De eed’ waarin de befaamde chirurg Chassan Baiev bladzijde na bladzijde slachtoffers opereert gedurende de twee Tsjetsjeense oorlogen. Niet bepaald vrolijke vakantieliteratuur, maar gezien onze vriendschapsbanden met Tsjetsjenen in Herentals (zie vorige stukje) en velen daarbuiten uiterst nuttig als achtergrondinfo. Vrolijker werd ik bij het lezen van ‘De file voorbij’ van mijn vriend en mobiliteitsexpert Kris Peeters. Hoewel ook niet altijd even makkelijk te verhapstukken, verkneukelde ik me aan de spitsvondigheden en originele denkpistes inzake onze mobiliteit. Een absolute aanrader, nee, een must voor iedere weggebruiker. Ik kom er zeker nog op terug. Smullen deed ik ten slotte ook van het boek ‘Dieren eten’. De auteur, Jonathan Safran Foer, legt omstandig uit waarom we beter geen vlees eten. Als overtuigd vegetariër dacht ik almaar aan tal van vrienden en kennissen die ik dit en mijn andere vakantieboeken zou willen aanraden. Bij deze dus.
