Jan Peumans, notoir boegbeeld van de N-VA, tevens voorzitter van het Vlaams Parlement, neemt ook af en toe wat ontspanning. Wat doet zo’n man in zijn schaarse vrije tijd? Sinds kort weten we het. Hij gaat met zijn echtgenote een ijsje likken. Niet in de ‘lekdreef’ te Averbode waar een grote bol ijs slechts 60 cent kost volgens de nieuwsberichtgeving op de nationale zender. Neen, Peumans en zijn eega steken de taalgrens over om een ijssalon te bezoeken. Het was in Visé, zeg maar Wezet voor de Vlaamse vrienden, dat het echtpaar zich te goed deed aan een dame blanche (‘voor mij een witte dame aub’) of een andere coupe. Maar waarom gaat een flamingant hiervoor uitgerekend naar de vijandige regio? De deelstaat die hij en zijn partij bestempelt als bevolkt door profiteurs en luierikken. Het gebied dat potverteert op het zweet van de hardwerkende Vlaming. Het landsdeel dat de N-VA zo graag jent door er met vrachtwagens namaakgeld naartoe te rijden. Het gebied waardoor Vlaanderen zich niet mag laten verst(r)ikken. Uitgerekend daar gaat de separatist Peumans de Walen provoceren. Althans, zo moet één Waal gedacht hebben, want de man trakteerde de Vlaming met het hoge kaboutergehalte bij het verlaten van het ijssalon Pam Pam op een nog koelere ontvangst dan hij binnen had gekregen. Hij moest zowaar enkele rake klappen (ook pam pam) incasseren met de begeleidende motivatie dat hij in Wallonië niets te zoeken had. De zelfverklaarde Walenliefhebber – hoe ingewikkeld kan een mens zijn – krabbelde overeind en werd gered door een stel politieagenten die het voorval volgens het slachtoffer ‘blauw-blauw’ wilden laten. Om te bekomen van het incident ging Peumans bij wijze van statement ’s anderendaags wandelen… in de Ardennen. Een moedig mannetje, de Peu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten