De smaak van asperges

Ik worstel met de vraag of de aardbei tot de groenten of het fruit behoort. In de Spaanse avondles hadden we het over allerlei eetwaren. We kregen de opdracht om ze te rangschikken onder ‘groenten’ en ‘fruit’. Voor zover het om appelen en peren ging, of kropsla en peterselie, was er geen probleem. Toen ik echter de aardbei als groentensoort noemde was hoongelach mijn deel. Ik hield echter voet bij stuk, al moet ik bekennen dat de argumenten daartoe ontbraken. Ik heb mijn mosterd gehaald bij mijn zoon. Hij ging eens op klasuitstap naar de aardbeienserres in ons dorp en ’s avonds wist hij me doodleuk te vertellen dat aardbeien groenten zijn. De boer had het zelf gezegd. En zoals je weet spreken Groenen de boeren enkel tegen als het echt moet. In dezelfde les Spaans kwamen de ‘espárragos a la plancha’ te voorschijn. We leerden dat Spanjaarden nogal graag en veel gegrilde asperges eten. Hoewel het bij ons haast niet gegeten wordt, lijkt het me een delicatesse. Niettemin moet ik bekennen dat asperges mij een wrange nasmaak bezorgen. Het gebeurde op een zeldzaam familiefeest, een late neef die nog trouwde, waar nota bene geen asperges werden geserveerd. Mijn vrouw en ik zaten samen met mijn broer en zijn eega aan een ronde tafels voor 8 personen (om de gezelligheid te bevorderen). Aan de andere helft van de tafel zaten 2 neven met hun echtgenotes. Zoals iedereen weet hangt het slagen van een feest voor meer dan de helft af van het gezelschap. Het zag er op het eerste gezicht niet slecht uit met dat gezelschap. Van de neven wist ik nog dat ze een vlotte babbel hadden en omdat het jaren geleden was dat we elkaar nog gezien hadden zou het aan gespreksstof niet ontbreken. Helaas ging het al snel de verkeerde kant op. Zonder specifieke aanleiding kwam het gespreksonderwerp op ‘de buitenlanders’. In het begin tussen de neven en hun vrouwen onderling. En omdat het feest was, werd elke nuance onmiddellijk overboord gegooid. De zak clichés werd opengetrokken: het zijn profiteurs, ze willen niet werken en men moet er nog meer eieren onderleggen. Terwijl het ene koppel aan het woord was, zag je het andere koppel denken hoe een nog straffere uitspraak te vinden. Ondertussen deed iedereen zich te goed aan het overheerlijk menu. Er leek geen verband te zijn. Ik kon het niet langer aanhoren en voelde me geroepen om voor wat tegengewicht te zorgen. Aanvankelijk beperkte ik met ertoe een scheut nuance op te dienen, maar dat bracht weinig zoden aan de dijk. Gaandeweg zochten mijn neven hun toevlucht tot het verhogen van het aantal decibels. En hoewel de dj van dienst al in actie was gekomen, begonnen reeds vele familieleden aan andere tafels onraad te ruiken. Mijn vrouw had al een aantal keren op mijn been getikt, me aanmanend dat ik beter kon ophouden. Toen dat niet hielp, gooide ze het over een andere boeg en sleepte ze me mee naar de dansvloer. Nooit heb ik op een feest zo veel en zo lang gedanst als toen.
Nawoord:
- mijn ene neef werd korte tijd later veroordeeld voor het illegaal tewerkstellen van buitenlanders in de aspergeteelt
- mijn andere neef heeft naam en faam verworven in het kweken van allerhande soorten raskatten en importeert daarbij ‘buitenlanders’ uit de verste uithoeken van Europa