Het plotse heengaan van Kris Berwouts blijft me aan de
ribben kleven. Voor het grote publiek is Kris een nobele onbekende, voor
insiders van de Noord-Zuidproblematiek allerminst. In Lapland, extreem ver van
zijn geliefde Afrikaanse continent is het leven van Kris op nauwelijks
60-jarige leeftijd onverwacht tot stilstand gekomen. Geboortejaar 1963, ziedaar
onze eerste gelijkenis. Net als ik kwam Kris Berwouts uit de klassieke
Noord-Zuidbeweging. Dat heette in de jaren 80 nog de Derde Wereldbeweging. Nu pas
besef ik hoe ons leven nog meer gelijkenissen vertoonden. Of noem het
gezamenlijke interesse, zeg maar passie. Zo blijken we ons als verontwaardigde
twintigers samen – en los van elkaar – geëngageerd te hebben bij 11.11.11. De
volgende toevallige parallel betreft de Wereldwinkel. Samen met enkele vrienden
heb ik wat later – en helaas kortstondig – een Wereldwinkeltje uitgebaat in het
dorp. Ik verneem dat Kris Berwouts exact hetzelfde heeft gedaan. Later ben ik
beroepshalve een andere weg ingeslagen en ben ik de lokale politiek ingestapt.
Maar Kris is op het ingeslagen pad verder gegaan. Een pad dat ik van op afstand
heb gevolgd want eigenlijk had ik het zo graag zelf bewandeld. Eerst studeerde Kris
Afrikaanse Taal- en Letterkunde, daarna werkte hij voor verschillende ngo’s,
schreef voor het blad MO*, reisde naar Afrika en werd Congodeskundige met vele
contacten en vrienden in de civil society. Kris specialiseerde zich in de
vredes- en democratiseringsprocessen in Centraal-Afrika. Hij schreef ook nog
boeken waarvan ‘Congo’s gewelddadige vrede’ en ‘Mijn leven als mushamuka’ de
meest recente zijn. Ziehier wat ik zelf had willen doen en wie ik had willen
zijn. Hoe graag had in niet Afrikanistiek gestudeerd? Maar studeren op kot in
Gent zat er toen niet in. Ik heb mij dan maar beperkt tot zelfstudie over
Zwart-Afrika en de aanschaf van een bescheiden verzameling Afrikaanse boeken en
voorwerpen. Ik volg het nieuws uit Afrika tot op vandaag op de voet. Zo voel ik
mij verbonden met Kris Berwouts. Een zachtaardig man met een belangrijke stem
voor Centraal-Afrika. Moge Congolese burgerbewegingen La Lucha, Filimbi en
andere zich luider manifesteren dan ooit. Kris zou niets liever wensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten