 |
| Foto 1: bijenzwerm |
 |
| Foto 2: imker in actie |
Gisteren was een bijzondere dag. Een werkdag waarbij
de hoofdzaak de bijzaak werd. Of bijna toch. Bij wijze van spreken. En van
handelen. Deze eerste zinnen verraden wie of wat centraal staat in dit verhaal.
Dus blijf erbij. Het begon eigenlijk eergisteren toen we rond de avondklok van
vijven plots iets vreemds zagen hangen in onze voortuin (foto 1). De natuurkenner
in mij wist al snel dat een grote bijenzwerm een tijdelijke verblijfplaats had
uitgekozen in de magnolia. Hoe hiermee om te gaan? Optie 1: uit de buurt
blijven en wachten tot de hele zwerm vanzelf wegvliegt naar een andere
bestemming. Optie 2: een imker contacteren om de zwerm te komen ’scheppen’. Daar
moest ik niet lang over nadenken. Helaas kon mijn vriend Guy, imker-hobbyist –
niet in bijberoep (knipoog) - niet komen maar hij zou zijn netwerk aanspreken.
Ik wachtte tevergeefs tot gisterenmiddag en op gevaar af dat optie 1 spontaan
in werking zou treden nam ik het heft in handen. Niet letterlijk, zo bijdehand
ben ik ook weer niet. Ik belde een aantal imkers tot iemand opnam. Imker Johnny
was toevallig in de buurt en kwam graag dadelijk langs. De man klom onbeschermd
op een trapladder maar kwam net iets te kort om de tak langs boven af te knippen.
Omdat hij in Herentals woonde besloot hij om wat werkmateriaal te halen. Nog
geen uur later kon hij tot de actie overgaan. Hij beklom zijn eigen langere
trapladder om met een spray flacon met water de bijen te vernevelen zodat ze
dichter op de tros gaan (foto 2). Vervolgens besteeg hij zijn trapladder met kap
over het hoofd en knipschaar in de hand om de tak met de bijenzwerm behoedzaam af
te knippen en ermee naar beneden te komen. Daar schudde hij de zwerm de omgekeerde
korf in. De enkele honderden (van de zeer vele duizenden exemplaren) bijen
die naast de korf gemikt werden kregen nog uren de kans om uit eigen beweging in
de korf te kruipen. Dat zou nog tot bij valavond duren en ook dan bleven
enkelingen hardnekkig rondvliegen en de geur in de boom verkiezen boven de
bijenkorf. Intussen waren buren toeschouwers geweest en een nieuwe buur die ook
imker bleek te zijn kwam monsteren of het niet om zijn bijen ging. Of die van
zijn maat van ook al in de buurt. Bleek dat een bijenzwerm fel gegeerd is in de
imkerwereld. De regel geldt dat de imker die eerst ter plaatse is mag scheppen
en de zwerm mag meenemen. Ik heb imker Johnny zichtbaar blij gemaakt. En hij
mij. Wat een unieke thuiservaring: het was heel nabij maar nu is het helemaal voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten