 |
| Kristof Calvo in Herentals (2017) |
Daar sta je dan. Je hebt een boek geschreven, bevlogen zoals
je bent, boordevol ideeën voor politieke vernieuwing en een betere wereld met
een alleszeggende titel en dan verlaat je dat zelfde politieke toneel op je
zesendertigste terwijl de nood aan verandering nooit zo hoog was als vandaag. Je
wou – zoals je zelf vaak zei – deel zijn van de oplossing. En net nu, wanneer bovendien
onze groene partij door onstuimig water vaart, stap je van boord. Samen met
ongetwijfeld heel veel groene medebroeders en -zusters blijven we achter met
een dubbel gevoel. Zelf heb ik je mee gelanceerd in de nationale politiek. Het
was op een congres in Berchem dat jij jezelf overtuigend – en met de bevlogenheid
die je altijd hebt betoond – voorstelde aan de leden. We gaan hierbij terug
naar het jaar 2009 en je werd nog niet verkozen. Maar een jaar later, nauwelijks
23 jaar oud, lukte het wel en werd je de jongste rechtstreeks verkozen
volksvertegenwoordiger van ons land. We waren apetrots en je zou je vanaf dan
onafgebroken laten gelden. Mijn persoonlijke herinnering aan jou dateert van de
nieuwjaarsreceptie van Groen Herentals in 2017 ter gelegenheid van ons 30-jarig
bestaan. We hadden je als eregast uitgenodigd en ondanks je superdrukke agenda was
je op post. Je gaf een – hoe kan het ook anders – een enthousiasmerende speech
op – hier gaan we weer – je kenmerkende bevlogen wijze. Het contrast met de Kristof
Calvo ervoor en erna kon niet groter zijn. In de omgang met het publiek
straalde je rust en nederigheid uit. Geen spoor vandrukdoenerij, laat staan
vedettenallures. Een gezapig praatje hier en daar, een luisterend oor, je onderdompelend
in een warm bad van medestanders. Ja, Kristof, ik zal dat bezoek nooit
vergeten. Te meer omdat je oprecht verwonderd was dat ik al zo lang mee aan de
groene kar duwde. ‘Al van voor ik geboren ben’ merkte je met de glimlach op. En
ontwaarde ik daar niet enige bewondering? In dat geval is ze alvast wederzijds.
En ook al vaar je naar de veiligere haven van Mechelen, dan nog weet ik dat je
een belangrijke rol zal blijven spelen voor onze groene partij. Fuck de
zijlijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten