Beste Fauzaya,
Ik volg je doen en laten op de voet. Nuance, want ik wil niet verkeerd begrepen worden en als stalker bestempeld worden. Ik ben je politieke (en dus publieke) activiteiten, nadat je de groene partij de rug hebt toegekeerd, met veel belangstelling blijven volgen. Aan het eind van deze brief zal je begrijpen waarom.
Fauzaya, ik meld me trouwens via deze ietwat onpersoonlijke weg, maar het liefst had ik je de afgelopen zomer tegengekomen ‘in ‘t stad’ zoals je op je webstek suggereerde. Ik zou je dan eerst beleefdheidshalve gefeliciteerd hebben omdat je verkiezingsgewijs de laatste jaren niet slecht geboerd hebt. Van het aantal voorkeursstemmen dat je bij de opeenvolgende verkiezingen haalde konden wij bij Groen! alleen maar dromen. Dat dit ook (en vooral?) komt omdat je bij een grotere partij, pardon: kartel, zit, doet niks ter zake. Ik zou in mijn gemeente ook gemakkelijk mijn persoonlijke score kunnen verdubbelen, ja wellicht verdrievoudigen, als ik naar een rode of oranje partij zou overstappen. Maar ik doe het niet en dus heeft het verder geen belang.
Na mijn felicitaties zou ik je vervolgens mijn medeleven betuigd hebben. Op 10 juni was je kandidaat voor de Kamer. En je zegt het zelf op je website: “Ik haalde het net niet. ” Vorig jaar haalde je een prachtig resultaat bij de gemeenteraadsverkiezingen. De poort van het Antwerpse stadhuis stond klaar om open te zwaaien voor de eerste allochtone, vrouwelijke schepen. Het was buiten Patrick gerekend. Je haalde het net niet. Enkele maanden geleden keek ik uit naar de voorzittersverkiezingen bij Spirit. Ik voelde aan dat je een rol van betekenis ging spelen. Kwam daar plots Bettina Geysen van de VRT overgewaaid om het roer van de partij in handen te nemen. Fauzaya, ik zou gezworen hebben dat jij dan zeker één van de twee ondervoorzitters zou worden. Wie schetst mijn verbazing toen ik de pijnlijke kop ‘Talhaoui blijft met lege handen achter’ in mijn krant las. Oudgediende Nelly Maes werd rechtstreeks verkozen als eerste ondervoorzitter en aangezien in het trio voorzitter-ondervoorzitters één man moet zetelen, kon jij zelfs niet opkomen in een tweede ronde. Het was dus weer ‘net niet’. Een schande vind ik het, alleen al omdat je in de ‘wie is wie’ op de officiële website van je partij zult blijven ontbreken. Zelfs de ‘bewegingsverantwoordelijke’ wordt er vermeld. Nu ja, omdat hij aan Geert Lambert wel een karwei zal hebben verdient hij zijn vermelding.
Fauzaya, weet je nog dat je in de aanloop naar de verkiezingen van 18 mei 2003 aan een debat deelnam (voor Agalev) in een jeugdhuis te Olen? Het was dat debat waarbij die andere klimmende ster, Inge Vervotte, één van je opponenten was. Gevraagd naar haar mening over het gemeentelijk stemrecht voor migranten, begon Vervotte met te zeggen dat ze principieel pro was, maar dat het eigenlijk moeilijk lag, en dat het beter was om nu nog niet en wellicht later wel, en dus was ze eigenlijk aan het eind van haar zin contra. Ik voorspelde haar meteen een bloeiende carrière bij haar partij. Enfin, je had me vooraf gevraagd om het debat even mee voor te bereiden, omdat je de sfeer van ‘t stad’ wel goed kende maar niet de gevoeligheden in de Kempen. Niks mis mee overigens, en we staken de koppen bij mekaar. Tijdens het debat verliep alles naar wens. Je gaf meer gevatte antwoorden dan pakweg Vervotje. Na het debat wou je snel naar huis. Buiten namen we afscheid en wensten elkaar nog sterkte in de campagne. Weet je nog dat ik toen nog zei dat ik ondanks alles een voorgevoel had dat het slecht ging aflopen. Je antwoord zit nog altijd tussen mijn oren. “Wat er ook gebeurt, we moeten en zullen erin blijven geloven. Het groene gedachtegoed is zo rijk dat het altijd zal overwinnen.” Overwinnen, zoals je naam, Fauzaya die in het Arabisch ‘overwinning’ betekent. Even later was je weg. Echt weg.
Fauzaya, ik weiger te geloven dat je je met jouw profiel beter voelt in een Vlaamsgezinde, links-liberale partij. Meer dan ooit is het (helaas) duidelijk dat de ecologische uitdagingen de politieke agenda zullen bepalen. Je zult mij niet horen zeggen dat de splitsing van BHV niet belangrijk is. Maar een duurzame politiek om onze aardbol te redden vinden we samen toch nog net iets belangrijker?
Fauzaya, samen met je voorzitter stellen we vast dat de geest uit Spirit is. De partij is ontredderd nadat er alleen maar socialisten in jullie kartelzetels mogen zitten. Tja, zo kan dat gaan met kartels. Je voorzitter is terecht verbitterd en stelt het voortbestaan van het kartel openlijk in vraag. Maar, en ik zou me in mijn koffie verslikt hebben mocht ik aan mijn ontbijt toe geweest zijn, ze deed een nauwelijks verholen aanzoek aan Groen!. Je kent onze aversie van kartels nadat wij ooit bijna doodgeknuffeld werden door Steve Stevaert, zelfs nadat we de huidige gouverneur van vooralsnog Belgisch Limburg uit puur zelfbehoud een ‘schijnheilig paterken’ moesten noemen. Onze voorzitter, Mieke Vogels, die samen met u en mij en nog andere Groenen nog campagne voerde in mijn stad Herentals, heeft het kartelaanbod al afgewezen nog voor de vraag openlijk werd gesteld. Daarmee bespaart ze je partij een gewisse vernedering. Maar verdenk mij geenszins van leedvermaak. Daarvoor ligt onze eigen politieke afstraffing me nog te vers in het geheugen. Maar gelukkig zijn Groenen als paddestoelen en die komen dus terug.
En dat is net wat ik jou vragen wou: wanneer kom jij terug? Want jij verdient beter. En wij ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten