Aanpassen in Benidorm

De politieke stunt van vorige week gaat vast en zeker naar de Lijst Dedecker. Vlaams Parlementslid Jürgen Verstrepen, voorvechter van de rechtse vrije meningsuiting, was de creatieve geest van dienst, of alleszins de protagonist. Samen met enkele partijgenoten boekte hij een vlucht naar – of all places – het Vlaams-Spaanse Benidorm. Zonder scrupules, en geheel in zijn zwart-wit stijl, mikte hij er op de grote kolonie Vlaamse overwinteraars die hij samenvat als ‘het grootste rusthuis van Vlaanderen’. Daar vallen veel stemmen te rapen, weet Verstrepen en bovendien komt hij nog eens origineel uit de hoek en in het nieuws. Een kniesoor die bij zoveel politieke schranderheid vraagtekens durft plaatsen. Bijvoorbeeld door te vragen of Verstrepen zou verteld hebben dat zijn partij zo donkerblauw is dat het eerder de belangen verdedigt van de zelfstandigen dan van de gepensioneerden? Of dat de LDD voorstander is van een vlaktaks waarbij de rijke klasse bevoordeeld wordt tegenover de gewone man? Of misschien deze: dat zijn rechtse partij vindt dat mensen in een ander land zich moeten aanpassen aan de lokale gewoonten en de taal moeten spreken en integreren? De Vlamingen in Benidorm zullen het graag horen, samengehokt op de terrassen van de Vlaamse cafés met een Vlaamse Duvel. Heeft de partij van Verstrepen hier in Vlaanderen niet een heel uitgesproken mening over mensen die in hun eigen getto leven, naar hun eigen winkels gaan en weigeren de plaatselijke taal te spreken?