Een sla(n)g gewonnen

Ik schreef een maand geleden over de ludieke actie van Groen!Open Noorderwijk tegen de mogelijke komst van een kwekerij voor wurgslangen in een woonzone in het dorp. Het openbaar onderzoek voor deze milieuaanvraag was al eind april afgelopen. Een petitie in de buurt had trouwens meer dan 300 handtekeningen opgeleverd. Sedertdien hield ik de vinger aan de pols en belde de Milieudienst van de gemeente geregeld met de vraag wanneer het dossier op het schepencollege zou behandeld worden. Dat was begin deze week het geval. Daarom stuurde ik zondagmorgen nog een brief naar het schepencollege – met uiteraard een copie naar de pers – met het uitdrukkelijk verzoek om de milieuaanvraag te weigeren. In de brief legde ik de link naar het Leuvense dossier van Philips Morris waarbij het schepencollege een weigering uitsprak omdat het niet akkoord kon gaan dat de gezondheidseffecten van de rook van de nieuwe sigaretten op dieren zou getest worden. Ik geef toe, de vergelijking van het slangendossier met dat van Leuven loopt een klein beetje mank, maar in beide gevallen gaat het om een ethische kwestie. Ik vroeg het Herentalse schepencollege dan ook om dezelfde politieke moed aan de dag te leggen als hun collega’s uit Leuven, waar de meerderheid trouwens uit dezelfde partijen (SP.a en CD&V) is samengesteld. Ook dat laatste liet ik, wellicht ten overvloede, maar even weten. Enkele uren later, vorige zondag, geraakte ik op het schoolfeest van de kinderen, niet geheel toevallig, aan de praat met een Noorderwijks CD&V-gemeenteraadslid. Toen ik mijn kans schoon zag vroeg ik hem of hij bezwaren had tegen een slangenkwekerij in het dorp. “Moet ik daar bezwaren tegen hebben?”, was zijn wedervraag en tevens duidelijk antwoord. “Van mij moet je niets”, bleef ik hoffelijk, “maar je zou bijvoorbeeld ook ethische bezwaren kunnen hebben tegen het kweken van exotische dieren”. Een langgerekte “pffffffff” liet me duidelijk weten dat hij dat wel heel ver gezocht vond. Het gaf me niet veel hoop op een negatieve schepencollegebeslissing. En toch kwam die er 2 dagen later. Niet op basis van ethische bezwaren, maar “omdat het kweken van 800 slangen niet thuishoort in een woonzone”. We claimen alvast deze overwinning, al moeten we het vel van de slang nog niet verkopen vooraleer ze gekweekt is… want de aanvrager zal ongetwijfeld in beroep gaan.