En de bioboer ploegt voort

Enkele weken geleden liet ik de sympathieke voetballer Bob Peeters opdraven in mijn stukje onder de titel ‘de arrogantie van de vedetten’. Ik berichtte over zijn verwaand gedrag, maar bij deze wil ik uitdrukkelijk de spons vegen over zijn kleine misstap. De speler van mijn geliefde voetbalclub SK Lierse heeft het namelijk ‘goedgemaakt’. Hij heeft zijn gezicht (lijf en onderstel) ook dit jaar geleend aan de net gepasseerde Week van de Biolandbouw. Ik zag hem affichesgewijs hangen in Heist-op-den-Berg waar ik met mijn gezin deelnam aan een barbecue om de kas van VELT op vegetarische wijze te euh… spekken. Het was er gezellig druk, een bandje speelde live muziek en de zon priemde zich – met vertraging – door de grijze hemel over het terras. Eromheen stonden – zoals elke zondag overigens – een aantal kraampjes die samen naam en faam hebben opgebouwd als ‘de biomarkt op de Heistse rommelmarkt’. Met koeken van de biobakker fietsten we nadien gelukzalig naar huis. Even prettig was de sfeer bij de opendeurdag van de plaatselijke biowinkel. Ja, zelfs in Noorderwijk kan men terecht voor gezonde producten. Ook hier stonden de deuren open in het teken van de Week van de Biolandbouw. Het was (h)eerlijk proeven van hapjes en sapjes. De klanten stonden gezellig door elkaar en vooral pratend met elkaar. Het tegendeel van de stille, wachtende rij in een supermarkt. En allen vonden ze het zo (eco-)logisch om in de dorpswinkel bio-inkopen te doen. Terwijl we helaas nog altijd uitzonderingen zijn. Natuurlijk heb ik begrip voor het argument dat bio nog steeds (te) duur is. Schaf de belastingen op bioproducten af, zoals Groen! – naast andere maatregelen - voorstelt, en je doet concreet wat voor de bioboer, het milieu en de bewuste consument. Maar neen, liever houdt de Vlaamse minister-president het bij vage en wollige beloften. En de bioboer… die ploegt voort.