donderdag 26 februari 2009

Selectieve jobkorting

Aan de partijbesturen van CD&V en SP.a

Dankzij de gulheid van de regering waarvan jullie samen met Open VLD deel uitmaken, staat er een bonus van liefst 250 euro op met mijn loonbrief die ik hier in de hand houd. Waar heb ik dat aan verdiend, vraag ik me af. Het schijnt dat het komt omdat jullie weten dat ik een hardwerkende Vlaming ben. Ik vrees dat daar weinig research aan voorafgegaan is. Maar dit uiteraard geheel terzijde. Wat krijgen we nu, hoor ik jullie denken. Pak aan en wees blij dat je eens iets extra krijgt. Ondank is ’s werelds loon, nietwaar? En bovendien komen er weldra verkiezingen aan. Maar wacht even, mijn vadertje die met zijn pensioenstokje niet ver kan springen vroeg me gisteren wanneer hij zijn extraatje kreeg.
“Maar, vader, gij hebt wel 40 jaar gewerkt, maar nu zijt ge geen hardwerkende Vlaming meer, en dus krijgt gij niets”, hoorde ik mezelf zeggen.
“En ben ik dan geen hardwerkende Vlaming misschien?”, kwam mijn moeder tussen. Ze is al bijna haar hele leven huisvrouw. Ik moest haar dus teleurstellen.
“Maar ook de man van hiernaast die pas ontslagen is, valt uit de boot”, probeerde ik hen te troosten (met de miserie van een ander). En mensen die het met een leefloon moeten stellen, krijgen evenmin iets cadeau. Net als vrouwen in zwangerschaps- of moederschapsverlof en zieken en invaliden.”
Mijn vader die altijd kort van stof is, zei: “Zoon, ik gun je die 250 euro, maar eigenlijk is dat toch de omgekeerde wereld. Gij moogt blij zijn dat ge werk hebt, en ge wordt nog extra beloond, en al degenen die de crisis het hardst voelen krijgen niks.”
“De nagel op de kop, vader”, repliceerde ik.
Als mijn vader het al begrijpt, geachte excellenties, dan jullie ook, zou ik geneigd zijn te denken. Van een socialistische en een christelijke partij mag men toch verwachten dat zij het opnemen voor de meest behoeftigen onder ons. Eerder dan op de buik te gaan voor een liberale verkiezingsstunt. Vreemd toch dat er maar 1 partij is die het onrecht van deze zeer selectieve jobkorting – wat een gedrocht van een naam overigens! – durft aanklagen en andere keuzes durft maken. Mijn ouders weten voor wie ze gaan stemmen op 7 juni, maar ik mag het niet verklappen.

Geen opmerkingen: