In januari van dit jaar was heel Spanje – en ver
daarbuiten – in de ban van het lot van de tweejarige Julen die in een 110 m
diepe en 25 cm brede put was gevallen. Het jongetje liep letterlijk in de val
die gespannen was door de eigenaar van een finca in Totalán (Málaga). De grondeigenaar had de
put laten boren in een zoektocht naar water. Wie denkt dat het om een
alleenstaand geval gaat, heeft het mis. Volgens officiële cijfers van het
Spaanse ministerie van Landbouw waren er in 2017 in het land zeker één miljoen
illegale putten. Dergelijke watergaten worden veelal 's nachts geboord bij het
licht van de maan, wanneer er geen toezicht is. Daarom worden dit type
prospectiegaten in de wandelgangen ook 'pozo lunero' genoemd (maangaten). De
'poceros' boren voor 2.000 euro naar water. Bij succes krijgen ze 4.000 euro.
Het illegaal slagen van zoveel putten betekent niet alleen een groot probleem
voor de veiligheid, maar ook voor het milieu. Het draagt er in grote mate toe
bij dat het grondwater stilaan op raakt. Ik zat dan ook vurig te hopen dat
mijn groene vrienden uit Spanje, hoewel nog niet sterk vertegenwoordigd, de
zaak politiek zouden aankaarten. Daar moest ik zien achter te komen. En ja
hoor, de Spaanse groene partij Equo blijkt deze wanpraktijken al jaren aan te
klagen. Zonder succes echter. Woordvoerder Juan López de Uralde ziet de
extractie van water als 'een van de ernstigste problemen' waar zijn land mee te
maken heeft. Het Spaanse binnenland droogt uit. Nationale parken, natuur- en
watergebieden komen droog te staan met nefaste gevolgen voor fauna en flora.
Hoe meer vervolgens de waterbronnen leger raken, hoe slechter de kwaliteit
wordt van het water dat overblijft. Er hopen zich dan meer zouten en nitraten
in op en vandaar dat het water volgens López de Uralde in het grootste deel van
het mediterrane bekken van slechte kwaliteit is. Op de vraag of de regering dan
niet optreedt reageert de groene voorvechter moedeloos. “Vaak zitten er
landbouwbedrijven achter en kijken de autoriteiten bewust de andere kant op.”
Kort na de tragische dood van de kleine Julen vond er in dezelfde streek
opnieuw een dodelijk ongeval plaats. Een 45-jarige man werd er samen met zijn
hond aangetroffen in een met water gevulde schacht. Rond hetzelfde tijdstip
liepen 2 kinderen van 4 en 10 jaar verderop in de provincie Granada te spelen. Ook
zij troffen een put aan. Miguel, de oudste, nam een steen en liet die in de put
vallen. Het duurde seconden voordat ze een plons hoorden. Voor hen liep het
goed af. Maar hoeveel tragische ongevallen moeten er nog gebeuren voordat de
Spaanse overheid echt ingrijpt? Aan mijn Spaanse groene vrienden om de
verantwoordelijken blijvend om actie te verzoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten