Naar Maastricht

Randparking Noord in Maastricht 

Voor een daguitstap nemen we bij voorkeur de trein. Dat doen we uiteraard in de eerste plaats uit milieuoverwegingen. Maar, eerlijk gezegd, we zitten niet graag lang in de auto. Na een uur begint de verveling toe te slaan en beginnen zowel mijn vrouw als ikzelf ons te beklagen wat we ons toch aandoen. Toen we – lang geleden – met de kinderen naar zee of naar de Ardennen reden lasten we zelfs een stop in om in twee deelritten de bestemming te bereiken. Ja, bijvoorbeeld eens Luik gepasseerd was het tijd om even halt te houden terwijl de kinderen achterin nog best rustig waren. Sinds vele jaren hebben we ondertussen geen bestemmingen met de wagen meer aangedaan die op meer dan uur afstand van thuis gelegen zijn. Nu moet ik ook wel vermelden dat ons rijcomfort ver onder de hedendaagse autonorm ligt. Niet alleen is ons autootje van formaat en paardenkracht eerder beperkt. Bovendien beschikt het alleen over de standaarduitrusting. Daarmee bedoel ik dat er pakweg geen airco aanwezig is en de radio op slechts één kanaal min of meer zonder veel ruis te beluisteren valt. Enfin, onze daguitstappen met de auto situeren zich alle op maximum een uur van huis. Daar wordt goed over nagedacht. Zo rijden we bijvoorbeeld niet door Antwerpen om filevertragingen te vermijden. En dus zetten we koers naar Limburg of Vlaams-Brabant. We bezochten Tongeren, Sint-Truiden, Zichen-Zussen-Bolder en Leuven (na de ochtendspits), om er maar enkele te noemen. Ja, Leuven zou ook met het openbaar vervoer kunnen, maar die uitstap werd dan weer gecombineerd met een kotbezoek aan zoonlief waarvoor we de auto volgeladen hadden. Onze reisbestemming wordt eerst op de digitale landkaart gekozen en, echt waar, vóór het vertrek wordt via de moderne, technologische middelen (in casu ook Google Maps) de exacte reistijd gecheckt. Zo voldeed deze zomer de stad Maastricht aan onze voorwaarden: gelegen op een uur autorijafstand (de limiet dus!), niet filegevoelig en voldoende exotisch klinkend met bezienswaardigheden op de koop toe. Om 9 uur in de ochtend stonden we vertrekkensklaar, met alleen nog het obligate aftoetsen van de reële reistijd. Wie schetst mijn verbazing dat de normale reisduur van 58 minuten tot aan de noordelijke randparking van de stad verhoogd was tot liefst 1u20 minuten? Reden was een ongeval tussen Genk en Maasmechelen met filevertraging tot gevolg. Spoedvergadering met medereizigers vrouw en dochter. Van afreizen was immers geen sprake. Daar waren we het over eens. Ik schudde plan B uit de mouw. Breda, normaal identieke reistijd (zonder file in en om Antwerpen), ook net over de grens in Nederland en ongetwijfeld een interessante stad een bezoek waard. Mijn reisgenoten twijfelden. Antwerpen doorkruisen zonder file, het wekte argwaan. De oplossing diende zich gelukkig spoedig aan. Google Maps liet de reistijd naar Maastricht bijna minuut na minuut zakken. En na een half uur was de reisduur genormaliseerd en besloten we alsnog te vertrekken naar Nederlands Limburg. Breda kon wel een volgende keer. En ja hoor, het uur was niet eens rondgemaakt toen we onze buitenlandse bestemming bereikten. Klaar voor ons bezoek aan Maastricht!