Zwartkijker vs. hoop

Geachte meneer de president,

Ik feliciteer u van harte met het presidentschap van uw land. Nu het glitterstof nedergedaald is en de euforie stilaan wegebt, is er geen tijd meer te verliezen om de door u aangekondigde ‘change’ aan te vatten. En het moet gezegd: uw eerste werkweek liet het beste verhopen. Vóór uw eedaflegging heeft u al een ‘mental change’ doorgevoerd, nu is het hoog tijd voor een ‘fysical change’. Er wacht u immers een gigantische opdracht. En ik weet dat u de torenhoge verwachtingen niet allemaal zult kunnen inlossen. Daarvoor zult u zich niet hoeven te schamen. Maar uw boodschap van hoop mag niet ijdel blijken. Daarvoor staat er te veel op het spel. Ik ben benieuwd of u de wereld en mij zult (blijven) verbazen met positieve maatregelen na jaren van binnenlands conservatisme en buitenlandse oorlogsretoriek. Ik hoop dat u het geweer niet alleen van schouder zult veranderen, maar het bovendien zult laten zwijgen. Ik hoop vurig dat onder uw impuls de conflicthaarden in de wereld zullen uitdoven. Daarvoor zult de jarenlange eenzijdige pro-Israëlische houding van uw voorgangers moeten opgeven. Daarvoor zult u Irak op termijn moeten overlaten aan de Irakezen. Daarvoor zult u de bloedige Afrikaanse conflicten in o.a. Soedan en Congo de aandacht moeten geven die ze verdienen. Daarvoor zult u de decennialange Cubaanse wurggreep moeten lossen. Daarvoor zult u de arrogantie van de Russische dictator Poetin aan de kaak moeten stellen. Daarvoor zult u de situatie in Afghanistan moeten ontmijnen. En omgaan met regimes in Iran, Noord-Korea en China waar mensenrechten van geen tel zijn. Voorwaar stuk voor stuk taaie happen, maar uw eerste uitspraken en die van uw Secretary of State Hillary Clinton ogen hoopvol. De wereld zal er u immens dankbaar voor zijn. In uw eigen land dienen er zich ook opportuniteiten aan om uw aangekondigde ‘change’ door te zetten. Ze zijn te groot om ze niet te verzilveren. De algemene afschaffing van de doodstraf, het illegale wapenbezit, de abortuswetgeving. Om er maar enkele te noemen. Uw Democratische Partij heeft zich tot op heden niet echt progressief opgesteld inzake ethische kwesties. Maar uw eerste démarche inzake de abortuskwestie in uw land vervult mij met hoop. En, geachte president, laten we het – last but not least – ook maar hebben over nóg een historische kans: een new green deal. De Vlaamse Groenen, pioniers op ecologisch vlak, laten geen moment onbenut om de wereld te overtuigen dat een ecologische omslag noodzakelijk is om de opwarming van het klimaat te keren. En dat we bovendien 100% moeten investeren in hernieuwbare energievormen. Willen we onze aarde bewaren (en wie wil dat niet?), dan moeten we optreden – act now - én het zal bovendien honderdduizenden, ja zelfs miljoenen, nieuwe banen scheppen. Ik ben blij dat u dit groene verhaal onderschrijft. U was hierover zeer expliciet in uw inhuldigingstoespraak en bij de aankondiging van uw eerste pakket milieumaatregelen zodat ik mijn hoop in u gerechtvaardigd weet. Hopelijk bent u de motor voor een wereldwijde ‘energierevolutie’ die ons niet langer afhankelijk maakt van oliebaronnen en gasmagnaten. Daarvoor zal u de nauwe banden die ook uw partij heeft met de olie-industrie moeten loslaten. De keuze is aan u. Ik weiger een ‘zwartkijker’ te zijn wanneer ik naar u kijk (al is dat niet makkelijk, grapje!). Maar stel de mensheid niet teleur. Nu al staat vast dat u een historische president zal zijn. Maar zorg dat u niet de geschiedenis ingaat als ‘de president van de gemiste kans’. Geen Barack Odrama. Of Barack Leterme. Want ‘change’ heette in mijn land tot voor kort ‘goed bestuur’. En nu ‘stabiliteit’. Het tegenovergestelde van uw dynamiek. Go for it. Yes, you can.