Ecolo? Non

Er was alleen het geluid van de stromende Ourthe, af en toe onderbroken door uitgelaten kayakvaarders. Het bracht me de rust waarnaar ik zo verlangd had. De alcoholische werking van La Chouffe deed de rest. Mijn vrouw en ik haalden herinneringen op van exact 10 jaar geleden op deze zelfde plaats. Ons eerste – en toen enige – kind was niet eens een jaar oud en kluisterde ons grote delen van de dag vast aan ons vakantiehuisje. Terwijl hij toen sliep nam ik alle mogelijke kranten door om de regeringsvorming op de voet te volgen. Ja, we waren toen in de dagen na de historische ‘dioxineverkiezingen’ die de Groenen in het federale parlement zouden brengen. Als bij toeval was de politieke situatie vandaag enigszins vergelijkbaar. De Brusselse en Waalse Groenen hadden ook nu een verbluffend verkiezingsresultaat neergezet en zaten rond de onderhandelingstafel om mee in hun deelregering te stappen. Hoe gezellig het ook was op het terras van het Floreal(kasteel)domein (zie foto), ik moest dit rode hol verlaten om te ontdekken hoe groen mijn Waalse vakantieplaats was. Ik klopte aan bij de dienst Bevolking waar ik de eerste ambtenaar van La Roche-en-Ardenne aantrof. De vrouw van middelbare leeftijd bekeek me van kop tot teen toen ik haar meteen naar de ‘composition du conseil communal’ vroeg. Ze zuchtte en vroeg zich wellicht af waarom een Vlaamse toerist in korte broek en met een heuptasje wilde weten hoe de lokale gemeenteraad is samengesteld. “Un moment”, beet ze, wat erop scheen te duiden dat ze me toch ter wille ging zijn. Ze zette zich achter haar bureau en printte een document uit met alle gemeenteraadsleden en de partijen die ze vertegenwoordigden. Ze duwde het papier in mijn handen en draaide zich ostentatief om. Ik zocht meteen naar de naam ‘Ecolo’, maar vond die niet. Evenmin stonden andere nationale partijnamen op het formulier. Zo las ik achter burgemeester Jean-Pierre Dardenne en al zijn schepenen de naam ‘Avec-vous’. Daaruit leidde ik af dat La Roche een liberaal nest van de MR moest zijn. ‘Avec-vous’ telde nog andere gemeenteraadsleden. De overigen zetelden onder de naam ‘Ensemble’ en de lijst ‘Renouveau’ telde slechts één vertegenwoordiger. Maar zouden deze partijen rood, oranje of groen zijn? Ik haalde diep adem en klopte nogmaals aan bij de dienst Bevolking. Nog voor ik goed en wel mijn vraag had kunnen formuleren snauwde mevrouw de ambtenaar me toe dat ze geen tijd had, dat ze er alleen voor stond, dat ik dat toch moest zien en dat ze bovendien niet veel van politiek afwist en dat ik morgen maar moest terugkomen. Enfin, zo had ik het toch begrepen, want het ging vrij snel. Omdat de volgende dag terugkeren geen optie was en ik het stilaan op mijn heupen kreeg van zo weinig dienstbaarheid besloot ik wat aan te dringen. Qua assertiviteit heb ik dankzij mijn politiek verleden aardig wat bijgeleerd. En zo kwam ik te weten dat de lijst Ensemble in La Roche van socialistische strekking is en Renouveau ‘eerder CDH’ is. Ten overvloede deed ik nog een poging om te vernemen of er dan echt geen Ecolo in La Roche is. “Non, monsieur, personne”. Jammer, maar nu wist ik het ten minste.