Rookvrij of rook-vrij

Hoewel ik me ervoor tracht te behoeden niet in herhaling te vallen, overkomt het me toch wel eens. Daar zijn mijn stokpaardjes dan verantwoordelijk voor. Die verantwoordelijkheid moet evenwel gedeeld worden met de standpunten en handelswijzen van sommige politieke partijen. Laat mij concreet zijn want zopas vloog er me weer een sprekend voorbeeld als een gebraden kip in de mond. U weet onderhand dat ik de CD&V nogal eens in adem noem met ‘tsjevenstreken’, ‘totentrekkerij’ of ‘politiek met 2 petten of gezichten’. Het ‘enerzijds’- en ‘anderzijds’verhaal dat eindigt in een ‘vis-noch-vlees-oplossing’. Bij het voorbeeld dat Vlaanderens grootste politieke formatie ons nu weer aanbood mag je dit laatste gerust letterlijk nemen. Het situeert zich dan ook in de culinaire sector of meer precies in de horeca. Het heette dat de CD&V achter de schermen gedurende maanden hard gewerkt had om een totaal rookverbod in cafés uit te werken. En – geloof me – ik zat erop gevlast om eindelijk – en oprecht – mijn felicitaties over te maken aan de kartrekkers van deze wet ter bevordering en bescherming van uw en mijn gezondheid. Want we zitten allemaal wel eens graag op café. Maar dan liefst zonder rook. Helaas, driewerf helaas, in de rechte lijn naar de aankomst werd een ingebeelde bocht uitgevonden en toverde men een compromis uit de hoed waarbij er toch nog gerookt mag worden voor zover het een café betreft dat geen bereide gerechten serveert. U hoort het hoongelach af van op een afstand: wat met verse soep en minute soup, wat met een stukje zelfgebakken cake bij de koffie enzovoort. Terwijl ik bedacht dat het om een gemiste kans ging verblijdde de Lijst Dedecker de Kempen met volgend persbericht: “Wij zijn van oordeel dat de overheid zich in deze zaak niet moet mengen. Een caféhouder moet zelf kunnen kiezen of er in zijn café gerookt mag worden of niet, en moet die keuze dan duidelijk afficheren. Het is de klant die uiteindelijk beslist of hij een rokerscafé binnenstapt of niet.” De LDD meende haar ultraliberale principes van volledige vrijheid alle eer aan te doen. Vreemd echter dat de partij voorbijgaat aan de inperking van de vrijheid van de niet-roker. Uw en mijn vrijheid zouden pas groter worden wanneer we in alle cafés rookvrij zouden kunnen genieten. Maar deze inschatting wordt door de LDD niet gemaakt. Zoals ook het thema ‘gezondheid’ van de cafégangers van geen tel is. Of van de kelners die tot 3x meer kans hebben om kanker te krijgen. Al zal de LDD er zich ook hier van af maken met de perverse argumentatie dat niemand verplicht is om kelner te worden. Een vreemde visie op de arbeidsomstandigheden. En ondertussen is de rook om onze hoofden nog lang niet verdwenen.