De groene h**r

Heeft u medelijden gehad met Joke Schauvliege toen ze ontredderd en in tranen haar ontslag als minister van Omgeving, Natuur en Landbouw bekendmaakte? Als dat niet het geval is, was de persconferentie niet geslaagd. Ze deed er nochtans alles aan om zich te vermommen als het schattige kuikentje Calimero. Hoe barbaars zijn klimaatactivisten die haar overspoelden met duizenden sms’en? Zo kon ze geen normale communicatie meer voeren. Erger nog: ze kon zelfs niet meer met haar gezin communiceren. Pure stalking werd het genoemd. Zoals – tussen haakjes - Amnesty International vele duizenden stalkers brieven laat schrijven om politieke gevangenen vrij te krijgen. Tja, en het logische gevolg is dat je gaat liegen. Overmand door externe druk en emoties gaat een minister dan voor een bevriende, boerende doelgroep de tekst van haar speech aanpassen en een complottheorie opdissen. Dat de klimaatmarsen geen spontane betogingen zijn maar wraakacties van natuurverenigingen voor de grote landbouwbetoging in – nota bene – het jaar 2003 tegen het landbouwbeleid van toenmalig Agalev-minister Vera Dua. Schauvliege was in topvorm en ze zette haar beweringen kracht bij met de bronvermelding, namelijk de Staatsveiligheid. De grote betoging waarnaar Schauvliege verwees vond plaats precies een week voor de parlementsverkiezingen van 18 mei 2003. Ik herinner het me alsof het gisteren was. En dat wil wat zeggen. Die dag kregen alle Groenen – waaronder ikzelf - en andere natuurliefhebbers allerhande de volle laag. Ik was ronduit gechoqueerd omdat onze groene minister op een spandoek werd uitgescholden voor ‘groene hoer’. Bovendien – en ongezien – stapte een collega-minister, met name Jaak Gabriëls, mee op in de manifestatie. Het verhaal wil dat hij door zowel premier Guy Verhofstadt als VLD-voorzitter Karel De Gucht gevraagd was om deel te nemen aan de ‘plattelandsbetoging’. Ook van de partij was ene Joke Schauvliege. Gevierd schrijver Tom Lanoye omschreef de betoging als volgt: “Het werd een optocht van trollen en fabeldieren die maar zelden in het openbaar optrekken en nimmer tevoren als één blok: jagers, kasteelbezitters, vissers, kantklossers, gewezen herenboeren, voorzitters van Landbouwbonden en — met toestemming van zijn VLD-top — de nadien gebuisde minister Jaak Gabriëls. Een regeringscollega van Dua! Die liep gewoon mee!” Die stoere Jaak Gabriëls vertelde achteraf dat hij dat ‘met overtuiging deed’. Meer nog: terugkijkend op de gebeurtenissen zei hij dat hij opnieuw zou meestappen. De liberale ex-excellentie en voormalig burgemeester van het Limburgse Bree is ondertussen op jaren. Zou zo iemand kunnen genieten van een rustige oude dag? En hoe moet het voort met Schauvliege? Voor u alsnog medelijden krijgt met haar, besef dan dat het ontslag voor haar een geschenk uit de hemel is. Ze hoeft de verantwoordelijkheid voor het klimaat die ze nooit nam nu ook niet meer te nemen en ze mag zich als lijsttrekker voor haar partij in Oost-Vlaanderen rustig voorbereiden op de aanstaande verkiezingscampagne. Wat een Joke!